หลายคนกลัวการอยู่คนเดียว เที่ยวคนเดียว ดูหนังคนเดียว กินบุฟเฟต์คนเดียว สวมเสื้อผ้าสไตล์ที่ไม่เคยลอง ออกไปเจอคนแปลกหน้า หรือแม้แต่การมีรักครั้งใหม่ ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งติดอยู่ในวงจรของอายุ กลัวสายตาของคนอื่น กังวลว่าเขาจะคิดยังไง สุดท้ายเลยเลือกที่จะยอมแพ้ และทิ้งความต้องการของตัวเอง ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น อยากออกไปเล่นก็ไปเสียเมื่อยังมีแรง อยากดูอะไรก็ออกไปดูตอนยังมองเห็น อยากไปที่ไหนก็ไปเมื่อยังไหว ทุกคนมีสิทธิ์เพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาที่ตัวเองต้องการ ตราบใดที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ เอาที่สบายใจ ก็ชีวิตใครชีวิตมันนี่นา จะมัวแคร์คนอื่นทำไม ถ้ายังไหวก็ลุยเลย!