ผู้คนมองว่านิทานเป็นเพียงแค่ ‘เรื่องราวที่เด็ก ๆ อ่าน’ ซึ่งอาจเป็นเพราะนิทานใช้ถ้อยคำง่าย ๆ และมีเนื้อหาสั้นกระชับตามระดับความเข้าใจของเด็ก แต่ไม่มีงานเขียนแขนงไหนที่พรรณนาเรื่องจิตวิทยาของมนุษย์ได้ละเอียดและหลากหลายเท่านิทานแล้ว ตัวละครมากมายที่ปรากฏในนิทานเด็กถ่ายทอดความกังวลและปัญหาต่าง ๆ ที่เราประสบขณะเผชิญโลกอย่างหมดเปลือกและไม่หมกเม็ด ดังนั้นแค่เรียนรู้และทำความเข้าใจกระบวนการทางจิตวิทยาที่แฝงอยู่ในตัวละครเหล่านั้น ก็จะทำให้เราเรียนรู้เรื่องจิตวิทยาที่แลดูยากให้เข้าใจง่ายและสนุกสนานได้