ความรักอิสระของชาติไทยหมายรวมทั้งเสรีภาพ (Freedom) อันสะท้อนถึงวัฒนธรรมทางดุริยางคศาสตร์ไทย ว่าด้วยเรื่องการแปรทำนอง เครื่องดนตรีประเภทต่าง ๆ ที่ประสมอยู่ใน วงดนตรีไทยย่อมสามารถแสดงอิสระในการบรรเลง โดยการผูกสำนวนกลอนอันแสดงลีลาลักษณะเฉพาะแห่งตนไว้อย่างกลมกลืน หนังสือเล่มนี้ว่าด้วยเรื่องทำนองซออู้ โดยผู้เขียนเรียบเรียงและเขียนขึ้นจากประสบการณ์ทางดุริยางคศาสตร์ไทย ประสงค์เพื่อเสนอแนวคิดการผูกสำนวนกลอนซออู้อย่างเป็นลำดับขั้น อันแสดงถึงอัตลักษณ์แห่งทำนองซออู้ไว้เป็นแบบอย่าง โดยเนื้อหาสาระแบ่งออกเป็น ๕ บท ประกอบด้วย บทที่ ๑ ว่าด้วยเรื่องการแปลทำนองในดนตรีไทย บทที่ ๒ ว่าด้วยเรื่องหลักการแปลทำนอง เป็นการนำเสนอแนวคิดการแปลทำนองอย่างเป็นลำดับขั้น อันจะเชื่อมโยงไปสู่แนวทางแปรทำนองซออู้ในบทที่ ๓ บทที่ ๔ ว่าด้วยทางซออู้ในเพลงทางพื้นและทางกรอ เป็นการรวบรวม ทางซออู้ในเพลงทางพื้นที่สำคัญ และการตกแต่งทำนองในเพลงทางกรอ และบทที่ ๕ บทส่งท้าย เป็นการประมวลองค์ความรู้ทั้งหมด