อำนาจโน้มนำ (Soft Power) เป็นแนวคิดที่ได้รับการเสนอครั้งแรกเมื่อปี 1990 โดยโจเซฟ เอส. นาย, จูเนียร์ อธิบายถึง “อำนาจ” ที่ใช้การโน้มน้าวหรือจูงใจแทนการบังคับหรือใช้กำลัง ซึ่งมีบทบาทอย่างยิ่งในนโยบายต่างประเทศของชาติมหาอำนาจ โดยเฉพาะสหรัฐอเมริกา ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าอำนาจโน้มนำนั้นไม่ใช่เพียงการส่งออกวัฒนธรรมเพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่เป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคข้อมูลข่าวสารปัจจุบันที่อำนาจโน้มนำถูกใช้เป็นยุทธศาสตร์สำคัญของหลายชาติมหาอำนาจ เพื่อสร้างความมั่นคงของรัฐและการสร้างความร่วมมือแบบพหุภาคี